Zekeriya Yılmaz

Zekeriya YılmazBeni Ancak Babam Anlar yazarı
Yazar
10.0/10
2 Kişi
5
Okunma
1
Beğeni
730
Görüntülenme

Hakkında

1975 yılında Erzurum İli, Olur İlçesi, Şalpazarı Köyünde dünyaya geldi. İlkokulu köyünde bitirdikten sonra eğitim hayatına Ankara, Erzurum ve İstanbul illerinde devam etti. Çalışma hayatına gazeteci olarak başlayan şair bir süre sonra gazetedeki görevinden ayrılarak özel bir şirktte yönetici olarak çalışmaya başladı ve halen bu görevini sürdürmektedir. Ayrıca Türkiye Futbol Federasyonuna bağlı olarak hakemlik yapmaktadır. Küçük yaşlardan beri şiir yazmaya ve okumaya meraklı olan şair, çeşitli etkinliklerde, Radyo ve Tv programlarında şiir dinletileri düzenlemektedir.
Unvan:
Şair
Doğum:
Erzurum, 1975

Okurlar

1 okur beğendi.
5 okur okudu.
4 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Babası ölen çocuk
Dağ heybetli bir babanın Göğsündeki gonca güldüm; Zaman durdu birdenbire, Babam öldü, ben de öldüm Allı pullu mutluluğu Hüzün çöllerine saldım, Nerden çıktı bu sonbahar? Köklerimden yetim kaldım. Yüreğime demir attı Acıların en derini, Kimseler tutmaz bilirim Yiğit babamın yerini. Gider sabır dergâhına Boyun büker, Allah derim. Kevser nehri kenarında İlle babamı isterim İlle babamı isterim Bestami Yazgan
Babama
Mehmet Can da kimdir, derlerse bana Onbir ozan idi, gitti soylerim, Sultan Süleymana kalmayan dünya Onu da sonunda yuttu, söylerim. Pür-ü paktı, hile kurmak bilmedi Elini harama vurmak bilmedi Bir ömür çalıştı, durmak bilmedi
Reklam
Babamın ölümü
Hanemize düștü bir acı feryad Akıttn gözümden yaşları baba Lezzetler tükendi hiç oldu hayat İçimde erittim taşları baba Sen gideli hasret yanar özümde Yalnızlık var baharımda yazımda Irmağa karıştı yaşlar gözümde Lâkin dönmez cennet kuşları baba Muhlistin anlardın gönül dilinden Ayrılmadın hakkın doğru yolundan Zemzem suyu içmek için elinden Dervișoğlu bekler düşleri baba Zekeriya Yılmaz
Ah babam
Hastane odası dört köşe hüzün Acılar ve umutlar sessiz ve yorgun, Benim babam dağ gibi adam Dört duvar kasvet içinde yorgun. Çaresizlik içinde yatıyor. Ah babam, Bilsen yüreğim nasıl yanıyor. Her durgun bakışında yüreğim kanıyor.
Dön babam
... Alıp götürdün beni bu senin son seferin Yıllar var sen gideli dolmadı hâla yerin Vuruldum can evimden açtığın yara derin Gittiğin yer çok uzak yine de sen dön babam Bana geri ver beni emanet yaşıyorum İhtiyacım var sana sevgini taşıyorum Yokluğunda yok oldum kendimi aşıyorum Gittigin yer çok uzak yine de sen dön babam İçimden babam desem
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
Henüz kayıt yok