“Benimle birlikte yaşayanların hepsi kıskançlıktan sussalar da, ne hasetle ne de hürmetle yargılamayanlar gelecektir!” diye ekler; bu arada görüyoruz ki, kötünün yararına, iyiyi kanundan gizlemek amacıyla hizmetlerin haince susma ve görmezden gelme yoluyla örtbas edilmesi sanatı, daha Seneca’nın yaşadığı dönemlerde de varmış; tıpkı çağımızda kıskançlığın dudaklarını kitlediği adamlar gibi.