Ahh
Tanrı biliyor ya ümitsizliğin nasıl iyileştirileceğini ben bilmiyorum. Kendiminkine bile bir faydam yok
Sayfa 27
Yalnızlığıma yenilip, düşkünlüğümü başkalarına anlatacak kadar olduğum ender zamanlardan sonra, hep kendimden nefret etmişimdir
Okur Takip Önerileri
Doğukan tekrar paylaştı.
Yemin ederim ki her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır.
Sayfa 7Kitabı okudu
Doğukan tekrar paylaştı.
"Önce biraz ağladılar ama alıştılar şimdi. aşağılık insanoğlu her şeye alışır!"
Fyodor Dostoyevski
Doğukan tekrar paylaştı.
"Evet, bütün bu rahatsızlıklar, okumak ve düşünmekten ileri geliyordu. "
Sayfa 181
Doğukan tekrar paylaştı.
Ruhum bozuk benim!.. Çürümüş ruhum.
Sayfa 176 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Doğukan tekrar paylaştı.
“Bir engereğe avucunuzdan yemek yemeyi öğretebilirsiniz ama ısırma arzusunu içinden söküp alamazsınız.”
Sayfa 101Kitabı okudu
Doğukan tekrar paylaştı.
Ben, Kirke
Okumazsanız bir şey kaybetmezsiniz kitabı.
Ben, Kirke 
Madeline Miller
Kapağıyla beni fazlasıyla kendine çeken bir kitaptı. Mitolojik olduğu hem kapağından hem de adından anlaşılıyor zaten. Kirke adında bir cadı var ve babası tanrı, annesi gaddar bir kadın, kardeşleri tarafından da sevilmiyor Kirke. Bu yüzden hep yalnız dolaşıyor. Etrafındaki herkes ölümsüz, kendisi de dahil. Bir gün kıyıda dolaşırken bir ölümlüye denk geliyor ve ona aşık oluyor. Ama ölümlü birine aşık olamaz, aşık olduğu kişinin de ölümlü olması lazım. Ne yapıyor ne ediyor aşık olduğu kişiyi ölümsüz birine çeviriyor ama gel gör ki aşık olduğu kişi gidip başkasına aşık oluyor. Kirke’nin içi nefretle kıskançlıkla doluyor. Ne geliyorsa başına bu duygularından geliyor ve kıskandığı kişilere büyüler yapmaya başlıyor. Bunların sonucunda da bir adaya hapsediliyor. Kitabın yarısına kadar gayet güzel bir şekilde okudum ve çok sevmiştim. Fakat sonra bir şeyler oldu, daha doğrusu bir şeyler olmamaya başladı. O kadar duran ilerlemeye başladı ki kitap, zaten mitolojik isimler kafamı fazlasıyla karıştırıyordu. Sürekli geriye dönüp hangi ismin kim olduğuna bakma ihtiyacı hissediyordum. (Bu arada kitabın sonunda karakter dizini varmış, ben bitirince gördüm.) Kısaca söylemek gerekirse bu kitap bana pek hitap etmedi. Bence biraz durağan ilerliyordu. Konusu güzel ama daha farklı daha heyecanlı daha merak uyandırıcı bir şekilde işlenebilirdi diye düşünüyorum. Okumazsanız da bir şey kaybetmezsiniz kitaplarından biri bence bu.
Doğukan tekrar paylaştı.
Bu kalbin, birini sevmeye ihtiyacı vardı.
Ve sen bunu anlamadın.
Sayfa 91Kitabı okuyor
* ‘O gelmez artık!” dedi.
”Nereden biliyorsun?” dedim.
”Gidişinden belliydi!” dedi.
