Enes (Ra) anlatıyor: "Resûlullah (sav), tek başına yemezdi."
"Hiçbir insan karnından daha şerli bir kabı doldurmuş değildir. Âdemoğluna, belinin düzeltilmesine yardımcı olabilecek kadar birkaç lokmacık yeter."
(Tirmizî, 2380; İbni Mâce, 2349.)
"Ben yaslanarak yemem. Çünkü ben bir kulum. Kulların yiyişi gibi yer ve kulların oturuşu gibi otururum."
(İbn Mübârek, Kitâbü'z-Zühd, 53)
Denilmiştir ki:" Dört şey Resûlullah (sav) 'den sonra ortaya çıkmıştır. Yemek masaları, unu elemek için elek, eşnan denilen köpüklü madde ile yıkanmak, doyasıya yemek."
"Allah Resûlü (sav.)' e bir yemek getirildiği zaman onu yere koyardı (ve orada yerdi.)"
"Yemekten evvel abdest almak (el yıkamak) fakirliği, yemekten sonra yıkamak ise deliliği giderir."
(eş-Şihâb, Müsned, 310; Taberânî, el- Evsâd, 7162.)
"Kişiye, kendi ağzına veya hanımının ağzına uzattığı lokmadan bile ecir verilir."
( Buhârî,126; Müslim, 1628.)
Allah Teâlâ'ya ulaşmaya ilim ve amelden başka bir yol yoktur.
Dişlerini ( kürdanla ) temizlemek, dişlerinin arasından her çıkanı yutmamak, ancak dişlerinin köklerinde biriken ve dilin ucuyla çıkarılan şeyleri yutmak.
Kürdan ile çıkartılan yemek artıkları dışarı atılır ve ağız bol su ile çalkalanmalıdır.
Ufak gördüğümüz önemli bir nokta;
İlim ve amelde devamlılığı sağlamak ancak bedenin sıhhat ve selâmetine bağlıdır. Bedenin selâmeti ise ancak gıdalarla mümkün olur.