"NİLGÜN MARMARA, bu dünyaya ait olmadığını biliyordu.Ama yine de ÇIRPINDI. Şiir yazdı mesela...İntihar etmeden bir kaç gün önce yakın bir arkadaşına, beni aydan birileri çağırıyor,demiş..Geride hiçbir not bırakmadı.Aydan;buraya gel,diyenlerin çağrısına uydu sadece...Bir akşam vakti, 29 yaşında o dokunulmaz güzelliği ve ağzının kenarında ışıldayan o masum kanla kendini boşluğa bıraktı...Tanıklar söylüyor; yere düşerken hiç çığlık atmamış...” ışıklar içinde kalasın herdem...