Eğer ruh yüce meşguliyetlerle uğraşmıyorsa, sefil dertlerle uğraşmaya başlar. Hiçbir işi olmayanlar, en ufak kederlerini tekrar tekrar çiğnemek için vakit bulur; bu cüretle ruhu beslenmez, bilakis yıkılmaya meyleder. Düzenli bir akışa bırakılmamış olan duygular tabiatımızın yüksek mevkilerine doğru yayılmaz, aksine hayvani derinliklerine doğru yönelir ve tamamen fesada uğrar.