Hayal kırıklığı, daha iyi şeylere, en iyi şeylere giden yolda sadece bir basamak.
Gökkuşaklarından çok yağmur bulutlarının olduğu ve insanın kendisinden başka kimsesinin olmadığı artık açık ve netti.
Ama onlar da bizim gibi insan. Sebep ne olursa olsun, hayatları planladıkları gibi gitmemiş. Belki kendileri yanlış bir şey yaptıkları için belki de bir başkası bir hata yaptığı için. Kim bilir?
Ben evsizlerin bireysel bir sorundan ziyade toplumsal bir sorun olduğunu düşünüyorum.
Hatırladığım anıyla kendi kendime gülümsedim ama her zamanki gibi bu anıyı ait olduğu yere, derinlere, çok derinlere ittim.
Yatmadan önceki veya uyandıktan sonraki o sakin anlarda ya da gözlerim gün ortasında kısa bir süreliğine kapandığında, bazen bütün olanlar bana bir rüyaymış gibi geliyordu.
Bizim kontrolümüzün ötesindeki güçlere hayran kalmıştım:
Güneşin batışı ve ayın doğuşu. Gel-gitin oluşması. İnsanlara duyduğumuz çekimi düşündüm…
İyi şeylerin bir sonu olduğunu söylüyor. Ama ben bu düşünceye katılmıyorum ben iyi şeylerin devam edebileceğine, edeceğine inanıyorum.
Sayfa 266
Yarın ne olacağını kim biliyordu?
Hayat bana bir şey öğrettiyse bu, yarının hiçbir zaman olmayabileceğiydi…
Sanırım beyinlerimiz biz farkında olmadan anılar oluşturup onları kategorilere ayırıyor.
Sayfa 63
Çok zaman geçti. Artık aynı insanlar bile değiliz.
Cade neredeyse yuvamın orada olduğunu biliyordum..'
Sayfa 289Kitabı okudu
hayal kırıklığı, daha iyi şeylere, en iyi şeylere giden yolda sadece bir basamak.'
Sayfa 260Kitabı okudu