Dostluk da yalanmış...
"Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim."diyordu.
Dostluğumuz uzun sürdü, sonra da birbirimizi yitirdik.
Sayfa 21Kitabı okudu
sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.
Sayfa 19Kitabı okudu
herkes anasına düşman. insan bu düşmanlık içinde boğulur.
Sayfa 11Kitabı okudu
Dost diyecek hiç dost kalmamış. Herkes herkesin gözünü oyuyormuş, beş kuruşa insan babasını öldürürmüş. Kendisi o kadar insan içine girmiyormuş. Baharda portakal çiçekleri öyle bir kokarmış ki kokularından insan sarhoş olurmuş...
Sayfa 102Kitabı okudu
Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.
Sayfa 21Kitabı okudu
Kendisi burada, bir kabuk gibi, yüreği düşüncesi bambaşka bir yerde öyle bomboş dolaşıyordu ortalıkta.
Syf :18 KYK yayınları