YİTİK BOZKURTLAR'ın destanı
Hani nerdeler...
Hani dev gönüllü, sevgi yürekli ele avuca sığmayan delikanlılığın
kitabını yazmış olanlar.
Hücre duvarlarında isimleri kazınanlar.
Mahkeme salonunda adımları sayılanlar.
Yürüdümü dağı taşı savuranlar.
Bir koğuşta kırık dökük sayısız bedenken.
Tek göz,tek kalp, tek söz olabilenler.
Sadece ve sadece.
Bir besmeleyle sonsuzluğa uzananlar.
Tek başına Teşkilat, tek başına devlet gibi olanlar.
Miletim deyince gönlü bulanan, gözleri yüreğinden sulananlar.
Nerde arnavut kaldırımlı sokağımın yoksul kokulu mütevazi bıçkını.
Nerde mahallemin efe mizaçlı kartal bakışlı kurt duruşlu yiğitleri.
Ben değil ben değil vallahi ben değil.
Biziz biriz hep beraberiz diyenler.
Nerde nasıl niye niçin ve hangi nedenle.
Nasılda yok olmuşlar,yokedilmişler.
Fi tarihinin sayfalarında kalarak galiba eskimişler.
Nerden aklıma düştüler bilmem,nedense özlediğim bu kişilikler.
Sahi varmıdır bu günlerde gören bilen tanıyan bu simaları.
Ama anlatan çok, duyan çok, varmış diyenler fazlaca her adımbaşı.
Yoksa gelip gittilerde bizmi göremedik,yaşadığımız kargaşanın kalabalıklığında.
Gören bilen tanıyan varsa banada anlatın gösterin, bir ara
Gösterin ne olur bizahmet banada
Fener YayınlarıKitabı okuyacak
