geçti
gitti
gençliğim ah
kara bir hayatın ortasında.
şimdi yitik
zaman peşinde...
Sayfa 99
neden bir Brahman olarak, neden bir çileci olarak ben’le savaşından sonuç alamadığını şimdi seziyordu Siddhartha. pek çok bilgi, pek çok kutsal dize, pek çok sungu kuralı, pek çok oruç, pek çok eylem ve çaba başarıya ulaşmasını önlemişti. kibirden hiçbir şey görememişti gözü, her zaman herkesten akıllı, herkesten gayretli biri, her zaman herkesten bir adım ileride, her zaman bilen, her zaman ruhani biri, her zaman bir rahip ya da bir bilge olmuştu. ben’i işte bu rahipliğin, bu kibrin, bu ruhaniliğin içine girip sinmiş, burada bir güzel yuvalanmış, burada palazlanıp büyümüş, oysa kendisi oruç tutarak, çile çekerek bu ben’i öldürdüğünü sanmıştı. şimdi bunu görüyor, hiçbir öğretmenin kendisini esenliğe kavuşturamayacağını söyleyen gizli sesin haklı olduğunu görüyordu. içindeki rahibin, içindeki samananın ölmesi için dünyaya açılması gerekmişti, zevk ve güç, kadın ve para peşinde koşarak kendini yitirmesi, bir tacir, bir kumarbaz, bir ayyaş ve açgözlü biri olması gerekmişti. derken bu zevkperest Siddhartha’nın, bu açgözlü Siddhartha’nın da ölebilmesi için daha sonra bu berbat yılları göğüslemesi, bu iğrençliğe, kof ve yitik bir yaşamın bu boşluk ve anlamsızlığına sonuna kadar, acı bir umarsızlığa gelip dayanıncaya kadar katlanması gerekmişti. ve zevkperest, açgözlü Siddhartha ölmüş, yeni bir Siddhartha uykudan uyanıp gözlerini açmıştı. bu Siddhartha da günün birinde yaşlanacak, o da günün birinde ölüp gidecekti, ölümlüydü Siddhartha, tüm nesneler ölümlüydü. ama bugün gençti henüz, bir çocuktu bu yeni Siddhartha ve yüreği sevinçle dolup taşıyordu.
Sayfa 100Kitabı okudu
Farkındalık
Yitik cennetin peşinde değildi..
Üzerinde yaşadığı bu dünyanın cennet olmadığını, hiçbir zaman da olmayacağını bilecek zekâya sahipti.
Bakış açısını değiştir..
"
Yitik cennetin peşinde değildi..
Üzerinde yaşadığı bu dünyanın cennet olmadığını, hiçbir zaman da olmayacağını bilecek zekâya sahipti.
"
Yaşamın sorunsallarına yanlış yanıtlar bulmuş ve onlarla yetinmiş ve bu nedenle nevrotik olmuş çok insan tanıdım. Mevkii, para, evlilik ya da ün peşinde koşarlar; bulunca da mutsuzlukları sürer. Çoğu insan çok kısıtlı ruhsal sınırlar içinde kalır. Yaşamlarında ne yeterince içerik ne de yeterince anlam vardır. Kişiliklerinin gelişmesine yardımcı olunursa nevrozları çoğu zaman yok olur. Bu nedenle, kişilik gelişmesi benim için çok önemlidir.
Hastalarımın çoğunu inananlar değil, inançlarını yitirmiş olanlar oluşturdu. Bana gelen kişiler yitik kişilerdi.
Sayfa 172Kitabı okudu
gençliğim ah
kara bir hayatın ortasında.
şimdi yitik
zaman peşinde
lavanta kokulu öpüşler
içinde
geçti
gitti
