“sensiz kışları yazdım
senli baharları
her satırda seni yazdım aslında herkes anladı sevdiğimi
herkes anladı seni sevdiğimi
herkes anladı seni çok sevdiğimi
yalnız sana anlatamadım ne kadar sevdiğimi
çoğu anlattım belki
sonsuzu anlatmaya kelimeler yetmedi..”
“Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum.”
Piraye öldü aşkından, yine de dönmedi Nazım’a. Çünkü ;
“Senin adını saatimin kayışına kazıdım Piraye.” Diyen Nazım’ın kol saatinde Vera yazıyordu .
O gün “aşk” öldü.
“İnsan bir kere dönüp bakmaz mı ?
Bakmadın.
Ömrümde böyle acı görmedim.
Sonra bir şair tanıdım.
Şiirleri katili.
Meğer ne meraklıymış ölmeye.
Gittiğin gün ruhunu da götürdüğünü bilmeden.”