Burak Yılmaz
@ylmazburakk
148 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kıymet Bilmek...
Belki hiçbir şeyleri yok evet ama o kadar mutlular ki gerçekten. Herhangi bir agresif tavırları yok, sürekli gülüyorlar. Teknoloji nedir bilmiyorlar, lüks nedir bilmiyorlar. Başka hayat bilmedikleri için çok mutlular ve sadece bizim için sıradan ve normal gelen suyu buldukları için o insanların sevinçlerine, o çocukların yüzlerindeki gülümsemeye bakar mısınız? O gördüğünüz çocukların yüzündeki gülümsemeden daha değerli bir şey yok bu dünyada. Artık saçma sapan şeylerden yakınmayı bırakın, biraz şükretmeyi öğrenin. Elinizde bulunan imkanların kıymetini bilin. Gereksiz şeyler yüzünden kendinizi yıpratmayın. Ne yaşarsanız yaşayın daha kötüleri de var, bunun farkında olun. 3 günlük olan dünyaya kendinizi üzmeye, yıpratmaya gelmediniz. Hayatta bir amacınız olsun ve bu da iyi bir insan olmak olsun, kendinizi buna adayın. Doğal olun, samimi olun, dürüst olun ve her şeyden önce iyi bir insan olmaya çalışın. Keşke bizim de hiçbir şeyimiz olmasaydı da öyle samimi ve mutlu olabilseydik... ~Burak Yılmaz ~~ instagram.com/p/CMehYRtnQiQ/?...
Çocuk=Saflık
Benim tanımıma göre çocuk demek saflık demektir. Dünyadaki bütün çocuklar din, dil, ırk ve renk farketmeksizin birer cevherdir. Çok değerli madendir bu çocuklar ama bu cevherlerin nasıl işlendiği çok önemlidir. Bu işleme dediğim durumu eğitim sistemi, çevresel etkenler, anne-baba faktörü ve toplum faktörü etkiliyor. Bir çocuğun nasıl bir insan olacağını çoğu zaman bunlar belirliyor, bu yüzden daha iyi bir gelecek, daha iyi bir nesil için bu cevherleri güzel işlememiz gerekiyor. Maalesef günümüzde özellikle bu teknoloji çağında cevherlerimiz, saflıklarımız ölüyor veya köreliyor. Bu şekilde devam ederse ben düzgün bir gelecek göremiyorum açıkçası... ~~Burak Yılmaz
Yalnız değilsin... Hepimiz farklı bedenlerde aynı acıları, hüzünleri, keyifleri paylaşıyoruz. Senin acın kimseninkinden farklı değil. Bu yüzden yalnız olduğunu düşünmeyi bırak... Ben de korkuyorum. Ben de ağlıyorum. O da üzülüyor. Diğeri senin gibi neşeleniyor. Bir başkası senin gibi kaygılanıyor. İnsanlara bakarken kendini gör. Hayallerini, neşeni, hüznünü, kırılan parçalarını gör. Bu bakış, bizi birbirimize yakınlaştıracak. İnan bana. Aynıyız, yalnız değiliz.
Okur Takip Önerileri
Hepimiz aynı şeyleri hissediyoruz aslında; kin, nefret, acı, mutluluk, aşk... Peki ya öyleyse niçin birbirimizi bu kadar anlamakta zorluk çekiyoruz? Neden dışlıyoruz, nefret besliyoruz, önyargılı davranıyoruz, yargılıyoruz... Belki şu an şanslı bir azınlıktansın; toksun, mutlusun, özgürsün, aşıksın... Peki ya dünyanın en fakir ülkesinde doğmuş , aç , susuz olsaydın? Bir o kadar önemli özgürlüğün olmasaydi elinde, savaş hakim olsaydı ülkene... Etnik kimliğiniz, cinsiyetiniz, ülkeniz, aileniz... hiçbirini biz seçmedik. O yüzden bizim gibi değil diye insanları sınıflamak ne kadar doğru? Kimse "ben" olamayacağı gibi hiç kimse de biz olmak zorunda değil. Sadece sevsek birbirimizi, anlamaya çalışsak... sanki dünya şimdikinden daha yaşanılır gibi olmaz mı?
instagram.com/p/CMJ1IPyAMpl/?... Merhaba, ben yeni seslendirme yapmaya başladım. Birilerine dokunmasını, iyi insanların yalnız olmadığını hissetmelerini ve insanların kendisini sorgulamasını sağlayacak metinleri, alıntıları seslendiriyorum. Amacım elimden geldiğince çok insana ulaşabilmek bu yüzden eğer siz de beğenirseniz destek olmak ister misiniz? 😇😇
Eskiden aldığım bir not...
İnsanların fikirleriyle, idealleriyle ön plana çıkmadığı, kafasının içindekilerin önemli olmadığı, iyi veya kötü giyinmesiyle, güzel veya çirkin olmasıyla ön plana çıktığı bir dünyada doğmuşum ne yazık ki. İnsanların içinde iyilik kalmadığı, beyinlerini sadece cinsellik, beğenilme hazzı için kullandığı ahlaksız bir çevrede buldum kendimi.(“Biliyor musunuz? Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim.”~Cahit Zarifoğlu)