Herkes farklı şekilde tükeniyor hayatta;kimi doğru insanı beklerken ,kimi yanlış insana katlanırken. Ve herkes birşeyin bedelini ödüyor;bazen seçimlerinin, bazen seçmediklerinin.
Sen artık bu kitapta noktaları, virgülleri, satırları taşımıyorsun.
Sen artık bu kitapta konuşmuyor, bağırmıyor, alnını kaşımıyorsun.
Sen artık bu kitapta yaşamıyorsun.
-Nazım HİKMET
Bana birşey söyle,ilkbahar gibi...
Çiçek aç mesela,veya yağ rahmet olarak içime
veya gökkuşağı ol,sar ruhumu...
Birşey söyle
Sözü aşsın, öze değsin...
Birşey söyle,yanındayım mesela?
Kimse, seni sen olduğun için sevmeyecek, herkes seni ; seni sevmenin onlara ne kadar yakışacağını düşündüğü için, yani kendileri için sevecek. Ve bu da demek oluyor ki insan böyle yaparak yine kendini sevecek. Sen hiç sevilmemiş olacaksın hikayenin sonunda.
Fyodor Dostoyevski