Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Mademki Allah'ın yaratma yerinin, sanatının tezgahı yokluktur; yokluktadır. Bu yüzdendir ki, yokluğun dışında olan şu varlık âleminde ne varsa hepsi değersizdir.
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır. Üşüyorum kapama gözlerini...
Ahmed Arif
“Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini…”
Umut senin varlığın ne güzel.
Yokluğun ise ölü bir el.
Yokluğun, var olan her şeyin içine doluyor. Sonra gariptir, var olan her şey yokluğunun şeklini alıyor.
Sayfa 107 - Doğan Kitap - Edebiyat/RomanKitabı okuyor
Yokluğun değil, varlığındır beni yalnızlaştıran.
Sayfa 22 - Destek Yayınları 29-30 Baskı: Ocak 2016Kitabı okuyor
Bir gün yokluğun seni özlenir, anlaşılır yapacak.
Sayfa 189
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini
-Ahmed Arif
Bir ben uyumadım, kaç leylim bahar..
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
GİDİŞİN
Gidişin ölümüydü umutlarımın,
Güllerin yüreğimde canverişiydi,
Ufkumda her akşam hüzünlü ve dalgın,
Seninle batan ömrümün güneşiydi.
Ardında bir İstanbul bıraktın öksüz,
İçimde yokluğun ateşini yaktın,
Karanlıklar ortasında güpegündüz,
Yıkılmış, dağılmış bir adam bıraktın.
Gün, gün yaklaşan bir şey var; ölüm mü, ne?
Değilse içimde bu ürperti neden?
Dolaşan kim benimle deli divane?
Güzel olan herşeydi seninle giden.
Şimdi bütün hayallerim yoksul kaldı,
Gittin, bana bu rezil İstanbul kaldı...
Ümit Yaşar Oğuzcan
( 1926 - 1984 )
Ben dünyaya karşı "durmak" ile meşhurum
Olma! Yokluğun dudağıma laciverd lavlar bırakır...
Sayfa 68
Göğsümden içeri yokluğun sızıyor.
Alzheimer...
Kişiliği kemiren bu kanserden daha kötüsü yoktur. Hasta bir kitaba benzer, sayfalar tek tek yırtılır ve sonunda kapaktan başka bir şey kalmaz. Dünyayı bir boşluk olarak bile algılamaz, mutlak yokluk içinde yaşar, boşluğun yokluğu içinde, yokluğun yokluğu içinde.
ELIE WIESEL
Sayfa 823 - pdfKitabı okudu
Bu senin yolun ya da yok oluşun.
