Günlerdir kapımı, kimseler çalmıyor.
Göğsümden içeri, yokluğun sızıyor.
Bir demlik çayım var.
Tütünüm de geçiyor.
Nazan Öncel
youtube.com/watch?v=4KlRnvl...
"Özleyen kavuşmak hasretiyle yaşar,"
"Kavuşan kaybetmek korkusuyla,"
"Kaybeden ise yokluğun acısıyla..."
"Vallahi bu dünya çekilecek yer değil..."
Ölüm var işte Adem
Evvelinde korku, ahirinde hasreti yürekte taş edip bırakan ölüm. Nice ağıtları feryat feryat göğe yükselten ölüm
Ölüm varlığı anlamsız hâle getiriyor Adem, ne gariptir yokluğu da getiriyor. Yokluğun çok anlamsız Adem
Duyuyorum dillerden, sıralı olsun diyorlar. Olmuyor Adem. Hiç bakmıyor ardına; nereyi yıktım, nereyi talan ettim, nereyi tütmez hale getirdim , sönen neresi, yanan kim, bu toprak kaç kişinin üstüne serildi,vakit tamam mıydı demiyor . Ölüme de sen gibi söz geçmiyor Adem
Diyorsun ki var bu, iz bırakayım, dokunayım hayatlara, değmeli elim yüreklere... Hangi birine Adem. Birini tam etsen biri yetim kalıyor, öbürü öksüz bakıyor. Bu kalabalığın hakkından bi ölüm geliyor, o da yaşamayı piç ediyor işte Adem
Ölmekle ölememek arası lanetlendim. Ölümler görmekle lanetlendim. Ölene kadar defalarca ölmekle lanetlendim. Sahi kaç kez ölür bi insan bir yaşamın içinde Adem. Sen kaç kez öldün içimde. Ben içinde yaşıyor muyum Adem
Aynalardan uzakta
youtu.be/Dlvwls7pI-k?si=...
Ümit Yaşar Oğuzcan
Şimdi en açık renginde gözlerin
Şimdi benimlesin tüm kaygılardan uzak
Anlatılmaz bir şey var aramızda hazin
Şiir gibi bir şey seninle yaşamak
Duygulu düşler sokağı
Nedendir bilmiyorum ama
Tam Umudum bitecekken
Yine yeniden görüyorum seni
Hep aklımdasın
Ama yokluğun vardı
Uzakta da olsan
Seni sessizce görmek güzel be sevgili...
NKRGN
Bir ümit yazıyorum seni
Her şiirime.
Aklıma kazıyorum,
Sonra gönlüme,
Her gece üstünü örtüyorum
Tüm hayallerde.
Ve seni görüyorum
Mutlusun ama ellerle...
Çok mu güzeldin, yoksa ben mi sevdim
Yokluğun zordu ama kabullendim.
Uzaksın şimdi
Duymazsın beni
Yinede söyliyim:
Çok sevdim seni...
neredesin? meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun. kaderde bu sensizlik de varmış. her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış. sesini duymak varmış şarkılarda, bütün kitaplarda seni okumak varmış. meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun.
Bildiğim Bir Şarkı Var
Merhametsiz karanlıklar içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bütün şarkılar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bomboş
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa, toprağa kanımı
Dünya seninle aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı
Yanmaz elinin değmediği ışıklar
Gel, o şarkıyı beraber söyleyelim
Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar
Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar
Yumdum gözlerimi seni düşünüyorum
Mavi denizlere, mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
-Ümit Yaşar Oğuzcan
Kendimce
Zamanın yittiği günler vardır.
Sözlerin bittiği, gülüşlerin yok olduğu.
Bakışların donduğu, ellerin ayrıldığı.
Bazı anlar vardır;
Boşluğun içinde varlığını sürdürdüğün.
Bazı anlar vardır;
Yokluğun içinde var olan;
Kalplerin yok olduğu, yaşamın hep var olduğu...
Bir on yıl öncesi uzakta diye
bu yanlış düzeni sürdürmek neden
Sanma mesafeler koparır beni
ve yıllar eskitir birliğimizi
Bir gecelik bir uyku gibidir zaman
yıllarca sürse de ayrılığımız