Şu meşhur eski deyişi biliyor musun? 'Yoksulluk kapıdan girince aşk pencereden uçar.' Çoğu insan hep yanlış anlıyor. Bu, erkeğin parası bittiğinde kadının ondan ayrıldığı anlamına gelmez. Şu demek: Bir adamın parası bittiğinde... kalbini kaybeder, değersizdir. O kadar zayıflar ki gülemez bile, garip bir aşağılık kompleksine kapılır, çaresiz kalır ve kadını kendinden uzaklaştıran o adam olur. Bu noktada yarı delirir ve uzaklaşana kadar itmeye, itmeye ve itmeye başlar. En azından okuduğum bir kitapta öyle yazıyor. Üzücü, değil mi? Ne yazık ki bu duyguyu çok iyi biliyorum.
Sayfa 52
Seni öpsem, gülse bir halk
Seni öpsem, yoksulluk
Utansa verdiği acılardan
Kırılsa her türlü korkunun kanadı.
Seni öpsem, silinse
Alın çizgilerimden gam
Yürek kuytularından akşam.
Sayfa 124Kitabı okuyor
Bos vakit ve güvenlik hakkında herkes ayn ölçüde faydalanırsa, normalde yoksulluktan aptallaşmış olan çoğu insan okur yazar olacak ve kendi başlarına düşünmeyi öğreneceklerdir; bunu başarırlarsa da ayrıcaklıklı azınlığın hiçbir işlevinin olmadigini, onları kolayca tasfiye edebileceklerini eninde sonunda anlayacaklardir.
Uzun vadede hiyerarşik bir toplum ancak yoksulluk ve cehalet sayesinde ayakta kalabilirdi.
Sayfa 199Kitabı okudu
imza-kaşe-mühür
“Yoksulluk yalnızca paranın, mülkün yokluğu değildir. Büyüme çağını yetersiz beslenerek geçirirsin, kemiklerin uzamaz. Daha kötüsü, mahrumiyetler, mecburiyetler içinde kalır, öğrenmeyi öğrenirsin. Zihnin gelişmez. Görgün artmaz. Dar ve puslu bir ufka bakarsın. Önceliğin, hayatta kalmaktır. Mutluluktan anladığın, tavuk ızgara yemektir. Bedensel, zihinsel, ahlaki bakımdan geri kalırsın. Senin gibi fakirlerle dayanışmayı, dertleşmeyi, benzer fikirler taşımayı erdem sanırsın. Sürüden ayrılman, şahsiyet kazanman ihtimal dışıdır. Sanırsın ki tek sorun parasızlıktır. Hayallerini parayla gerçekleştirebileceğini, tüm eksiklerinin tamamlanacağını vehmedersin. Halbuki zenginlik, başkalarının senden söküp alamamayacağı değerler toplamıdır.”
ihtiyaç hali ve yoksulluk insanı körleştirir, sabırlı yapar, belini büker, onun isyana kalkışacak duygularını ortadan kaldırır.
Sayfa 58Kitabı okudu
Böyle bir dünyada, bunca felâket, bunca yoksulluk, bunca haksızlık ortasında, ancak inekler kadar kafasız ve duyarsız olanlar -yani gerçekten insan sayılamayacak yaratıklar- kişisel açıdan mutlu olabilirler.
Sayfa 58 - Yapı Kredi Yayınları, 100. baskı: İstanbul, Eylül, 2022
devlete yararı olmayan şeylerle meşgul olan kişiler bolluk içinde güle oynaya hayatlarını sürerken, diğer taraftan emekleri olmadan devletin bir sene bile idare edemeyeceği işçinin, arabacının, demircinin, çiftçinin hayvanlardan daha ağır şartlarda çalışarak bunca alın teriyle, yük hayvanlarının bile zor dayanacağı yoksulluk içinde yaşaması hangi adalete, hukuka sığar?
Sayfa 200Kitabı okudu
Onun yoksun olduğu her şeyi geri verin ona, bunun hiçbir yararı olmayacaktır. Yeni isteklerde bulunacaklardır, istekler onu sürgünün doğasından kaynaklanan yoksunluklardan daha çok mutsuz edeceklerdir. Birkaç manyak ihtirasının ateş pahasına satışa çıkardığı altın kaplamalı bir yemek takımı, İlkçağın en önemli sanatçılarının imzasını taşıyan bir gümüş sofra takımı, tunç heykeller, en geniş sarayı daraltacak çıplak köle kadınlar, besili ve zorla semirtilmiş yük hayvanları, her çeşitten mermerler vb. gerekir ona değil mi? İstif edin, biriktirin daima, bu doymaz ruhu asla doyuramayacaksınız; susuzluğu ihtiyaçtan değil de bağırsaklarını yakan ateşten kaynaklanan bir adamın hararetini daha fazla söndüremeyeceksiniz. Zira bu bir susuzluk değil, bir hastalıktır. Bu da sadece parayla besinle ilgili değildir. Besinden değil kötü alışkanlıktan kaynaklanan bütün arzuların durumu budur. Bu arzuları tümüyle karşılamak için boşuna çabalarsınız, onları yatıştırmaz, daha çok kışkırtırsınız. Kendini doğanın sınırları içinde tutan yoksulluğu hissetmeyecektir demek ki; yoksulluk doğanın sınırlarını aşan kişiyi bolluğun doruğuna kadar izleyecektir. Gerekli olana sürgün yeter, bolluğa krallıklar yetmez. Zenginliğimizi yaratan ruhtur...
Sayfa 78 - FOL
