Bu topraklarda günes hep böyle dogdu. Gün bitiminde denizin, yesil mavi denizin içine sönmüs, ama kizilligini koruyan, yuvarlak bir ates gibi batti. Sicak Akdeniz aksamlarinda. Geçmis ve gelecek zamanlarin aksamlarinda. Baska insanlarin, baska uygarliklar vasadigi, yasayacagı çaglarda. Günes isitti, isitacak gökyüzünü. Sahildeki kumlari. Verimli ovayi. Geceleri yildizlar bürüyor gökyüzünü. Eski caglarda belki kumsalda da sevisti insanlar. Dalgalari ayaklarinin altinda duydu.
Ben, ya da baskasi böyle yasadi Akdeniz'i.
Birbirimizden hep uzagiz. Her gece birlikteymis gibi yatıyoruz. Hep birlikte olmak istiyor gibi yatiyoruz.
Onunla bosalmak oylesine doyumsuz ki, sanki bu ülkede günes dogudan doguyor ve gerçekten batidan batiyor.
Okur Takip Önerileri
birbirimize rastladık, otomobil kazası gibi bir olay bu, insana otomobil çarptı mı, yoluna devam edemez. şimdi iyileşene kadar birlikte olmak zorundayız. sonra yolumuza devam edeceğiz.
ya olmali insan, vermeli canini insan icin yahut etmemeli kalabalik, dunyamizda
