Bu topraklarda günes hep böyle dogdu. Gün bitiminde denizin, yesil mavi denizin içine sönmüs, ama kizilligini koruyan, yuvarlak bir ates gibi batti. Sicak Akdeniz aksamlarinda. Geçmis ve gelecek zamanlarin aksamlarinda. Baska insanlarin, baska uygarliklar vasadigi, yasayacagı çaglarda. Günes isitti, isitacak gökyüzünü. Sahildeki kumlari. Verimli ovayi. Geceleri yildizlar bürüyor gökyüzünü. Eski caglarda belki kumsalda da sevisti insanlar. Dalgalari ayaklarinin altinda duydu.
Ben, ya da baskasi böyle yasadi Akdeniz'i.
Sırf çok sevdiği için ve içinde kendine ait ipuçlarının olduğu altı çizili cümleler bulunduran, senin de okuman için sayfa sayfa üşenmeden çekip sana attığı bi kitap düşünün. Okurken sadece keyif alırsın. Yorumlamak ne haddime.
FAKAT.. yine de yorumlamazsak olmaz. adettendir.
öncelikle rahmetli çok sıkıntılı bi hayat geçirmiş belli ki fakat şu SINIF KİNİ yok mu SINIF KİNİ.. yok haci yok.. bizi burjuvazi kafanin icine cekebilecek bir sey yok.. kalemini begendim sahsen. cumleler akip gidiyor. anlatim kasvetli. tam s3 mini telefonumdan KATATONIA dinleyip kapsonu kafama gecirdigim lise zamani okumam gerekirmis kendisini.. “bunalim edebiyati” icin cok yasli hissediyorum kendimi.. oguz atay falan okusam nolucak amk? insanin derdi kendisine yetiyor sahsen.
okuyun gecin haci.. kafaniza takmayin boyle seyleri..
SON OLARAK… iyi ki onermissin, iyi ki senin gozunle okumusum
coelho abinin ve rehberi petrusun hac yolunda yaşadıkları. yalnız ritüeller yarma yardı ya. instada avel kız avlayan rituelciler gibiydi.
umarım herkes bir gun gercek “agape”sini bulur.
HacPaulo Coelho · Can Yayınları · 20061,267 okunma
birbirimize rastladık, otomobil kazası gibi bir olay bu, insana otomobil çarptı mı, yoluna devam edemez. şimdi iyileşene kadar birlikte olmak zorundayız. sonra yolumuza devam edeceğiz.
ankarada askerlik esnasinda okunmuş eski ankara. kendine not: yeterince sıkılmışsan tarzın olmayan şeyler yapman işten değil ve bazı duygular tarzdan bağımsızdır. böyle hissettirdi
umudun insanın büyüdükçe terk ettiği bir başka evre olduğunu bilemeyecek kadar aptal yetiştirilmiş birini gözünüzün önüne getirin. kim herhangi bir şeyi sonsuza dek sürdürebileceğini düşünür ki?
Afedersiniz hayat sinemasi sikilmis Tolgunay ninemizin, toprak anamiz ile dertlesmesini gayet guzel bir dille anlatan nadide bir eser. 3 adet yavrusu ve bir adet kocasini savasta kaybetmesi yetmiyormuscasina gelinin de cocuk dunyaya getirirken olmesi bizim Tolgunay nineyi harbiden yerle bir etmekte. Bu aciyi okuyucu da iliklerine kadar hissediyor. Cengiz Aytmatov bu kitabinda tarlada ekin surerken yasanilanlari oyle guzel anlatiyor ki o sicak ekmegi ve elmayi adeta agzinizda dagilirken hissediyorsunuz.
Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,5bin okunma