Hayatı en ufak detayına varana dek sorguladığımız içinde bu kadar yorulduk.
İyi ve kötü
Çok yorulduk... Belki güzel yerlerde belki boş yerlerde
Söz geçiremezmişsin... Belki güçlü duruştan belki güçsüzlükten
Engel olamazmışsın... Belki niyetten belki tükenmekten.
bir yerden sonra "kimseye gönül koymamak" diye yeni bir eşik beliriyor hayatlarımızda. o eşikten geçince kimse canını o kadar da yakamıyor. çünkü haykırışlarımızı, zamanında işiten olmadı. çağırdık ama gelen olmadı. umudumuz aşındı, gönlümüz geçti. bizde yorulduk ve sustuk.