"Bütün şu konuşmalar, uğraşmalar, hayhuylar ve coşup taşmalar perdenin dışındadır. Perdenin iç tarafında sadece sükûn, sükût, huzur ve heybet vardır." diyor
Bâyezîd-i Bistâmî Hz. Belki bir huzur, binlerce nasırlı gülüşten arta kalan ziyadır.
Defaatle okunası...
Neden yazdığın her incelemeyi, her satırı böyle benimmiş gibi çekmecelerimdeki zarflara tıkıştırıyorum...
Sabahların sihirli ışıltısını, 'fecirvakti' ni, bir şifrenin yerine oturması gibi, o kapının gül kokularıyla açılması gibi bana sunan ellerin dert görmesin Kalemzenim...
Kalbine hürmetle...
Çünkü senin cancağızım, biliyorsun. Ben ne yazsam senin, kalbinin bir gözü var beni fersah fersah uzağa atıyor, sonra kendi gözümle bakıp içime kendime geliyorum... Var olasın hep hayatımda...
"Tahâmmülsüz yolcu, yolun belini büker." demiştin ya hani, güzele ayna, çirkine sır eylesin Mevla seni, ilanihai...
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.