Şimdi ben beğenmeyen güruhtan olarak bir kaç eleştirimi söyleyeyim kitapla ilgili. Sizin bu gerçekten güzel incelemenizi okumak kitabı okumaktan daha zevkliydi bana kalırsa. Güzel konular var, özgün fikirler olmasa da çağına göre ilericiliği var ama, anlatım bir türlü içine çekemiyor insanı. Eksik bir şey var. Mesela toplu intihar olayında fikir güzel derinlik yok çala kalem yazılmış gibi, kocasız kadında empati yapalım desek olmuyor, kızsak olmuyor o kadar etkilenmemişim ki sonunu hatırlamıyorum, nereyi atladım acaba diye düşündüm siz böyle yazınca. İnsanın ataları bu kitaptan ayrı tutulabilir benim nezdimde.
Kör Baykuş'tan sonra kesinlikle yavan, bence incelemelere göre Hacı Aga tercih edilmeli Sadık Hidayet'in sadece bir kaç eserini okumak isteyenlerce.
Bir de Ayfer Tunç bir kitabında Diri Gömülen'i çok övmüştü, o yazarı da çok beğendiğimden tavsiyesine uysaymışım keşke diyorum.
Çok teşekkürler, işte siz yüksek beklentiyle başlamışsınız, ben düşük beklentiyle:) İlk hikayeyi bilimkurgu yazmak için yazdığını düşünmüyorum ama o ögeler güzel oturmuş. Sondaki hikayeyle de bağlantılı gibi geldi bana. Derinlik konusunda haklısınız, kadınla erkek konuşurken dışarda kaldım o hikâyede ama güzeldi genel olarak ipek böceği, dönüşüm, işte Hayyam'a göndermeler.. İkinci hikayede kadına empati yapmamızı istemiyor zaten bence Sadık Hidayet, toplumun kadını ne hale getirdiğini göstermeye çalışıyor belki. Genel olarak bir rahatsızlık var Murat Sezgin beyin incelemesinde belirttiği gibi. Ama Kör Baykuşta da vardı o rahatsızlık. Ama kesinlikle katıldığım yerler de var size, havada kalıyor bazı hikayeler ve Kör baykuş tan sonra basit kaçıyor hikayeler.
Ben şimdi o hikayeye taktım:) Kadının toplumu ne hale getirdiğiyse olay keşke kadını sevdirseydi bize acındırsa mıydı ya da, çünkü bütün karakterler boğulası orada, komple bir çürümüşlük, bencillik vs. var. Acıdan zevk alması, ailesizliği, savrulup gitmesi falan rahatsızlık bu galiba, o zaman yapabilmiş, kendi kendimi ikna ettim yardımlarınızla:)
Aslında günümüzde de var kocam değil mi döver de sever de diyen kadınlar. Onlara mı kızmak gerekiyor böyle adamları başımıza getirdikleri için, yoksa öyle olmalarını sağlayan sisteme mi? Belki bir Camus öyküsü olarak yaklaşılabilir o hikayeye, sonunda çocuğunu bir yere bırakıyordu diye hatırlıyorum bir de. Teşekkürler yorumunuz içn tekrar:)
Kafası çalışmayan herkese kızmak gerekiyor, ben teşekkür ederim:)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.