Mutluluk diye bir şeyin olmadığını, bunun mümkün olduğunda can sıkıcı olacağını, çevreden gelen uyarılar etkilerle değil de insanın kendi içinde kendi ile birçok şeyi çözümleyip yalnız kalınca daha çok mutlu olabileceği gibi şeyleri bildiğim halde kafama balyoz etkisi yapıp da iyice sokuşturan Arthur Schopenhauer sonrasında bu inceleme ile iyiden iyiye herkes karamsar ve depresif takılırken benim huzurla dolmamdan dolayı bu kitabı da okuma listeme alıyorum. Tek nefeste yazdığım doğrudur bu cümleyi.:) Yalnız incelemenizdeki cümleler muhteşem emeğinize sağlık:)
Ne dolu dolu cümle öyle! :) Sylvia Plath sevginizi de bilerekten atıfta bulunmak istiyorum; hani Deli Kızın Aşk Şarkısı'nda "I think I made you up inside my head/ bana kalırsa ben seni zihnimde yarattım " demiş ya, mutluluğun olmadığı, bunun kişinin kendi üretimi, ulaşımı sonucunda oluştuğuna dair yazınızı okuyunca aklıma direkt bu dize geldi :) Plath bu dizesinde aşkta, karşı tarafı "kendi"sinin yarattığına dair çok derin fikirler kast etmiş olsa da bence bu pek çok şey için geçerli, uyarlanılabilir bi' gerçek. Böyle düşününce mutluluğun, hüznün, acının pek çok şeyin ne kadar kişisel, kişinin kendine ait olduğunu görebiliyoruz. Ufak şeylerle mutlu olma fikri kişiye ait, çünkü bu mutluluğa sahip olabilme durumu kişinin kendi elinde... Size katılıyorum; ben de mutluluğun ve diğer duyguların da, kişinin kendi üretisi, "kendi" fikirleri olduğu için yalnızlık içerisindeyken o duyguyu daha saf, öz yaşayacağına inanıyorum.
Kitabı okumaya başlayınca heycanlı bi' serüven yaşayacağınızı umuyorum :) Güzel yorumunuz için teşekkür ederim!
Var da yetmemişti:))
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.