*İlk defa Yılmaz Güney'in bir öyküsünü okudum. Ya da yazdığı bir şeyi diyeyim. Açıkçası müthiş. Bir ilham kaynağı. İnsana öykü yazdırma hevesi getirecek cinsten bir öykü.
Ölüm beni çağırıyor* Mayıs 1956, Yeni Ufuklar
Yılmaz Güney'in tüm hikâyeleri güzeldir.Yaşadığı dönemin ötesinde bir sinemacı, yönetmen ve yazar.
Şu an ben de bir merak uyandı. Araştırıp ne var ne yok öğreneceğim. Gerçekten çok beğendim. Dili ve kurgu çok başarılı. Hiç sıkmadan ve anlamlı olan kısa öyküler pek nadirdir.
Kendi hayatı da başlı başına bir roman zaten. Filmleri, evlilikleri, hapishane hayatı, kaçışı, Fransa hayatı, Tuncel Kurtiz ile arkadaşlığı. Kesinlikle hayatını da okumalısın.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.