Yorumları okudum da sabrım yettiyi kadarıyla. Teyzem öyle eşine asi çık dememiş. Hayatın bin bir türlü hali var. Anneannem derdi ki, ben kızlarımı da ekmeğini kazanacak bir işleri olsun diye okuttum. Terzilik, öğretmenlik, hemşirelik okutmuş. Neden biliyor musun? Kendisi genç yaşında eşini kaybetmiş, çocuklarını binbir zulümle büyütmüş. Tarlada çalışmış, itfaiyede çalışmış, bir çok yerde çalışmış ama alın teriyle. Ve bir de köy yerinde. İşte bir gün hayat ondan eşini alır da çocuklarına bakmak zorunda bırakırsa koca parasına muhtaç kalmasın. Ekonomik olarak kimseye muhtaç olmadan devam etsin hayatına.
Bir de eşler vardır, iki ekmek getirdi diye canını alar eşinin. Yani oradan öyle konuşmak kolay. Kimin ne çektiğini bilemeğiz. Önyargılardan kurtulduğunda insanlık bu dünya yaşanacak hale gelir.