Ölüm! İnsanoğlunun en başından sonu belli olan kaderi! Ölüm düşüncesi kimimizi tasavvufi alanlara yöneltirken, kimimizi de varoluşun ıssız çöllerinde kaybedip kumların arasında yok ediyor. Her ne olursa olsun Büşra, yolun sonunda insan kendi ve çevresinin mutluluğu için yaşamalı. Belki küçük bir adım, ama birçok insan böyle yapınca zaten her şey güzelleşmiyor mu? Dostluklar ve arkadaşlar var oldukça ve kitapların da inanılmaz bilgeliğiyle kaliteli bir hayat desteklendikçe insan daha başka ne isteyebilir ki bu dünyadan? ☺
Rica ederim 😊
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.