Emeğinize fikrinize sağlık güzel bir inceleme olmuş keyifle okudum. Murathan Mungan’ı çokça seven biri olarak keyifle okudum.
Affınıza sığınarak ve üç çocuk büyütmüş bir anne olarak incelemenizin bir kısmına kendi adıma karşı çıkacağım. Çocukları çocukluğumdan beri çok severim kimin çocuğu olduğuna ırkına onuna bununa bakmam çocuk çocuktur. Ama maalesef çocuk çocuğunuzun arkadaşı olunca işler değişiyor. O çocuğun ailesi, o ailenin çocuğunu nasıl yetiştirdiği veya yetiştiremediği büyük önem kazanıyor. Ailelerin öncelikleri, sıradanlaştırdıkları şeyler farklılaştıkça sizin çocuğunuzla aranızda uçurumlar açıyorlar. Kızımda da büyük oğlumda da maalesef yanlış arkadaşların bıraktığı travmalar var. Eşim çok güzel bir baba ben elimden gelenin en iyisini yapmaya, onlarla vakit geçirmeye; oynamaya, dans etmeye, kitap okumaya, hikaye uydurmaya onları eğlendirmeye çabaladım. Hikayemde köpek varsa köpek oldum eşek varsa eşek maymunsa maymun… onların güldükleri hikayeleri not alıp tekrar tekrar oynatarak anlattım. Gün geliyor hepsi yalan oluyor. Sen sıkıcı oluyorsun çünkü çok müdahaleci oluyorsun, sıkıcı oluyorsun çünkü kaygıların var korkuların var senin önceliğin evladınken diğerinin önceliği komşu oturması, sokak gezmesi oluyor çocuk evde mi dışarda mı haberi bile olmuyor sen sıkıcı oluyorsun. Eve geç gelmek istiyor çünkü falan gidiyor filan şunu yapıyor sen hiçbir şeye izin vermiyorsun. Yüzüne bakmıyor sen onunla zaman geçirmek için erken kalkıyorsun geç yatağa giriyorsun ama o seninle zaman geçirmek yerine saçma sapan insanların yetiştiremediği çocukla saçmalamak istiyor. Sen elin yüreğinde evladını beklerken o trip atıyor: “bekleme yat kim dedi bekle diye!” diyor. Çok zeki okul birincisi olacak ama dibe çekenleri yüzünden ders çalışmıyor bilgisayar oyunları, disco aileye tercih ediliyor. Kız çocuğu ayrı erkek çocuğu ayrı korkutuyor. Çocukluğunu yaşayamıyorlar her şeyi olan hiçbir şeyi olmayan yetimsiz, sürekli isteyen ve istediği hiçbir şeyin memnun etmediği, sadece kendilerini düşünen bencik bireyler oluyorlar ve sen her defasında onun için onunla savaşırken buluyorsun kendini. Hem maddi hem manevi her şeyini verirken hiçbir şeye izin vermeyen hiçbir şey yapmayan herhangi biri oluyorsun. Tabii anlıyorlar gün gelince ama giden gelmiyor.
Çok uzattım kusura bakmayın umarım siz de okumadan beğenmezsiniz. Çünküsü emeğe saygı. :)
Şimdi incelemede de yazdığım gibi kimsenin kendisini suçlu bulacağını düşünmedim zaten. Genel olarak doğru gördüğünüz şeyleri yapmış olabilirsiniz fakat içinde bir itiraf da var. Her istenileni yaparak iyi anne baba olunmuyor işte. Çünkü istekleri asla bitmeyecektir. Çocukların hayırı ve yoku öğrenmeleri gerek. Aksi takdirde ilk karşılamadığınız anda hiçbir değeriniz kalmaz. Ki belli yaşları çok daha tehlikeli oluyor çocukların ergenlik gibi. Bu dönemlerde gerekirse dışarıdan da destek alınmalı. Gerçekten de hassas bir dönem çocuklar için. Hayatlarının geri kalanını etkileyen hatalar da yapabilirler çünkü.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.