Kelimelerinde kaybolmayı özlemişim.. özlemim ki hiç dinmeyen, varlığımdan eksik olmayan bir sevinç goncası. Daima sesinle çepeçevre. Kayboldum lakin buldum kendimi ve heybemde bereketin, sevgin, eşsizliğin... Çocukken, kelimelerin yanına kıvrılıp uyuyabilme düşüncesindeydim. O hissi taşıyorum yeniden.. Geç bir okuma benim için. Ve bu akşam ben de esere başlayacağım inşallah. Dilerim sevincini, hüznünü, selamını ayrıca bulabilirim ablacım... Yüreğine, kalemine sağlık :)