İncelemenizde İlyas ve Aysel için çok güzel şeyler yazmıştınız. Aklıma geldi, buradan ilan edeyim. Hikaye gerçektir. Bir öğretmen arkadaşım anlatmıştı bana. Bense ona bunu ileride bir romanımda kullanırım demiştim. Geçen gün mesajı geldi bana, okumuş, çok sevmiş. Ağlamış. Teşekkür etti. Benim aklıma gelen şey ise benim İlyas ve Aysel adlarını verdiğim bu iki güzel insanın gerçek adlarını sormak oldu. O zaman demişti ama unutmuştum.
Adları Adil ve Nuriye imiş... :(
"Ne çocuklar gibi bir avuntu olsun diye okuyun, ne de muhterisler gibi kendinizi talime zorlarcasına, hayır, hayır; okuyacaksanız: şifa bulmak için okuyun!" der Flaubert, yorumunuzu okurken Yere Düşen Gölgeler'in hüzünlü bir şifa olduğunu düşünmeden edemedim.Bazı eserleri bitirdiğinizde yaralarınızı dağlayarak iyileştirir....
Gerçekliğin uğramadığı bir sanat 'yok'tur... Sözüm ona bir şömine resmi çizmek isteyen ressamın ısınma hissini uyandırması, bir şahesere neden olabilir. En iyi hikâyeler yaşanmışlığın hayretine değinenlerdir Mehmet Hocam, ben okurken gerçek olabilir diye düşünmüştüm.
Aysel'in mânâsının ışık saçan olduğunu biliyor muydunuz? Nuriye ile tevafuk olmuş :)
Bugün göreceğiniz dostlara selâm ve sevgilerimizi iletin...Keyifli sohbetler dilerim.
Siz deyince fark ettim, evet. Aysel ve Nuriye aynı manaya geliyorlar. İyi görmüşsünüz.
Ben o iki isimle çok sevdiğim Aytmatov'a, Al Yazmalım üzerinden br selam çakmak istemiştim. İlyas ve Asel'dir gerçeği, filmde İlyas ve Asya idi. Asel, bal demektir. Ben Aysel yapmıştım.
Aytmatov'un eserleri yolda Mehmet Hocam, gelir gelmez başlıyorum inşallah :)
Edebiyat göğümün en yüksek yıldızıdır kendisi...
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.