Cogito bir sayısını Wittgenstein'a adamıştı. Felsefesiyle psikanaliz ve din konusunda yeni boyutlar açmıştır. Resim-dil teorisine karşı oyun-dil teorisinin yaratıcısı.
Halbuki resim-dil teorisinin sıkı savunucusudur ilk zamanlar. Sonra, tam tersini savunur ve kimsenin aklına dönek demek gelmez :)))) Resim-dil teorisiyle "Yapıbozumcu" büyük deha Derrida'nın ilham kaynağıdır.
Hatta ilk kitabı hunharca okunup seviliyorken bir tek kendisi ilk kitabını reddetmeye karar vermiş. :) Onun niyeti aslında bir bakıma yardım etmek. Dar bir çıkışa sahip şişenin içindeki bir sinek olduğumuz yerde, o şişeden çıkabilmek için dili kullanabilmek...
Bu arada, eğer okumadıysan Thomas Bernhard'ın "Wittgenstein'in Yeğeni" kitabını tavsiye ederim.
Tamamdır abi, Bernhard'a başladığım günlerde bu konuyu tekrar konuşalım.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.