Necip Bey, yorgun olan gözlerimi yıpratmadan okumama sebep olduğunuz bu güzel inceleme için teşekkür ederim. Vallahi akıyor... Kıskanıyorum bu akıcılığı. :)
Kitabı henüz okumadım, yorum yapmam pek doğru olmaz ama uzun zaman sonra inceleme yazdığınız için bir şeyler yazmasam olmayacak. :) Anladığım kadarıyla 'düzen'den memnun değilsiniz ama düzensizliği de sevmiyorsunuz... Sistemden şikayetçisiniz ama sistemin bir parçası olduğumuz gerçeğini kabul etmemizin doğru, merkezden çıkmamızın da akıllıca olmadığını düşünüyorsunuz... Realistliğin berbat bir şey olduğunu ama realist olmayınca da bocalanacağını söylüyorsunuz...
Bunları nereden mi çıkardım? Merkezden çıkan, realistliğini kaybeden Martin'i eleştirmenizden. Resmen kızıyorsunuz adama. :) Ama unutmayın ki insanların bir kalbi var. :) Hayata ve insanlara dair gerçekler bazen bizleri hayal kırıklığına uğratır ve tüm gerçeklik ölçütlerimiz yerle bir olur. Varoluşsal çöküntüler yaşayıp, kendi enkazımızı kendimiz yaratabiliriz. O yüzden bocaladığı için kızmayın Martin'e :)
Gerçi ben daha kitabı okumadım, belki okuyunca sizle bir olup beraber söveceğiz adama.
Neyse çok konuştum sanırım. İğne-çuvaldız örneğindeki çuvaldızı benim de kendime batırmam gerektiğini söyleyerek bitiriyorum sözlerimi. Tekrar teşekkür ederim bu güzel incelemeniz için, elinize sağlık.
Çok teşekkür ederim Rahime hanım... Çoğu zaman olduğu gibi içinizde hissettiklerinizi birebir kelimesine dokunmadan yoruma dökmüşsünüz:) Sizin bu tarzınız inanın büyük bir renk katıyor bu siteye...
Nereden başlasam bilemiyorum. İncelemede yıpratmadığım gözlerinizi yorumda yıpratmak istemem:) Benimle ilgili tespitlerinize katılmam mümkün değil. Tek bir incelemede yazılanlar üzerinden hayata bakışım hakkında böyle genellemeler yapmak ne kadar sağlıklı sonuçlara götürür emin değilim... Kendim hakkında 'şöyleyim, böyleyim' demek çok tercih ettiğim birşey değil ama şunu diyebilirim ki, içinde bulunduğum şartlara veya baş başa kaldığım problemlere göre anlık çözümler üretirim genelde. Bu, kimi zaman düzene bağlı kalmayı kimi zamansa karşı çıkmayı gerektirebilir. Bazen çok realist olursunuz, bazen de duygularınıza ve hislerinize teslim edersiniz kendinizi... İnsan yaş alıp olgunlaştıkça ideolijilerin ve -izm'lerin tutsaklığından çıkmalıdır bence. Onları olabildiğince en iyi nasıl faydalanacaksa o şekilde kullanmalıdır.
Martin'i eleştirme nedenim, olaya varlık/yokluk düzleminden baktığımızda varlıktan yana taraf olmamdan kaynaklanıyor. Martin'in büyük bir emek harcayarak elde ettiği başarı neden karakterinde bir zayıflığa dönüşüyor? Başarıya giden yolda yaşadığı tüm zorluklara bir tecrübe, bir gelişim adımı olarak bakabiliyorsa sonrasında yaşadığı hayal kırıklıklarında ve hayatın ona sunduğu farklı gerçeklerde neden bu gerçekçi duruşunu koruyamıyor? Tabii ki her insan her koşulda güçlü olacak, ayakta kalacak gibi bir kural yok. Yazar böyle tercih etmiş deyip geçebiliriz. Ancak ben Martin Eden üzerine yazarken zaten bu lafları ona söylemiyorum doğal olarak. Onun yaşadığı bu hayat tecrübesini günümüzdeki Martin Edenler için analiz ediyorum. Zaten önemli olan da kitaptan bize, bizim hayatımıza kalanlar değil midir?
Yani Martin Eden şu aşamada şöyle davrandı, bu aşamada şu tercihi yaptı ve kaybetti... Oysa ki şu özelliğini koruyabilseydi tüm emeği çöpe gitmez ve yeni idealler çerçevesinde hayata çok daha fazla şey katabilirdi. Bu bir tespittir neticede...
Umarım bu sefer kendimi daha açık ifade edebilmişimdir Rahime hanım... Eğer siz de kitabı okursanız birgün, inşallah üzerinde konuşmaya/tartışmaya devam ederiz.
Tekrar çok teşekkür ederim değerli yorumunuz için... Selam ve sevgilerimle...
Necip Bey, vallahi mahcup oldum. Siz gözlerimi yıpratmadınız ama ben, sizin bu kadar uzun yorum yazıp yorulmanıza sebep olduğum için utandım doğrusu. Halbuki "Katılmıyorum size, teşekkürler yorumunuz için" yazsaydınız yeterliydi. :)
Biraz hayata bakış açınızı yorumlamış gibi olmuşum ve evet sadece bu incelemeden yola çıkarak böyle bir çıkarımda bulunmam sağlıklı değildi, haklısınız. Bir haklı olduğunuz nokta daha var o da içimden geçenlerin kelimesine dokunmadan (Filtrelemeden) hop yazıveriyorum. Bu yüzdendi sanırım bu çıkarımım. :)
Rica ederim, o dediğinizi whatsapp’ta falan yapıyoruz bol bol:) Edebiyat sitesinde konuşmak, tartışmaktan daha güzel bir şey var mı? Yeter ki yazmaya vaktimiz olsun yeterince. Ben asla yorulmam fikir tartışmalarından...
Lütfen siz tarzınızı aynen devam ettirin Rahime hanım. İnsanın fikirlerini bu şekilde beyan etmesi bence çok değerli ve çok samimi...
Tekrar görüşmek dileğiyle... Selam ve sevgiler...
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.