Bir fotoğrafa bakıp bir metne dönmekten, sonra paragrafları ikişer ikişer okumaktan, saatin de geç olması hasebiyle bazı cümleleri tekrar okuyup sonuna es vererek idrak etmeye çalışmaktan ve tüm bu gel-gitlerin sonunda olayı ve gidişatı kavramış olarak incelemeyi en baştan bir kez daha okumaktan başım dönse de, kesinlikle buna değdiğini, başımızı ve beyin hücrelerimizi yerinde döndüren fikir merkezli incelemelerin ayrı bir lezzeti olduğunu ve senin bu yolda hayranlık verici şekilde hep sınırları zorladığını düşünüyor ve emeklerin için tüm içtenliğimle teşekkürü bir borç biliyorum sevgili Oğuz...
İşte ben de böyle metinlere denk geldikçe mutlu oluyorum sanırım:) Yoksa hangi kuvvet gecenin bu saatinde böyle uzun bir cümle kurdurabilir ki insana? :)
Selam ve sevgilerimle...