İsmet Özel "sana yaramıyorsa bırak başkasına yarasın." diyor. Bu söz beni kütüphane konusunda etkiledi
Tekrar dönüp o kitaba bakmasam ihtiyacım yoksa bana yaramamış olmaz mı?
Bu beni çok düşündürüyor işte.
Taşları yeme, at diyorsun. Hiçbir faydası olmaz demek değildir o sanırım. Fakat kimi kitaptan alacaklar sınırlıyken kimilerinden her okuyuşta farklı yollar, yöntemler, bilgiler, düsturlar öğrenip edinilebilir. Bu ayrım mühim olsa gerek.
Bende öyle düşünüyorum. Dönüp bakmayacaklarımı hediye ediyorum.
Saklayacağım kitapları da çevremdekilere okutmaya çalışarak bu tereddütü yok etmek istiyorum.
Bir de şu geldi aklıma. Artık ben bu kitaptan bu kadar alabilirim, diyebiliriz bir yerden sonra. Benim için taş olan -daha fazla yararlanamayacağım, bir kez daha baksam da ekstra bir şey çıkaramayacağım- bu kitap başkası için fırından yeni çıkmış ekmek gibi olabilir. O yüzden ver gitsin.
Tabi bunları kitaptan kopmayı zul bilmeyenler yapabilir o ayrı :)