Hayattaki tek davam bizzat hayatın kendisidir. Takıntı denecek derecede üstüne düşündüğüm, hakkında dişe dokunur bir bilgi edinmek uğruna onlarca kitabı didik didik ettiğim, tıpkı Josef K. nın davası gibi ne davanın konusunu ne de içeriğini anlayabildiğim, hakkında milyonların inandığı onca farklı düşünce atılıp tutulan ama aslında hiçbirinin hayatla uyuşmadığı ve de hayatı açıklayamadığını gördüğüm, buna rağmen vazgeçemediğim en büyük davam. Hayatı anlamak için ölümü de sorgulamak gerek, ama bu davanın da içine girildiğinde elimizdeki tek veri olan, canlıların öldüğü dışında hiçbir şeyi bilemiyor oluşumuz bizi yeniden aynı çıkmaza sürüklüyor. Şimdi bunu okuyanlar arasından gerçekten anlayan birkaç kişiye soruyorum: Neden yaşıyorsunuz? Bu soruyu kendinize yanıtlayabilirseniz her şeyin değiştiğini göreceksiniz. Ama bu soruyu 1 dk. içinde unutacak diğerlerinden sizi ayıran da bu. Yine mükemmel bir çekiliş, bizim de değişik bakış açıları kazanmamıza sebep olacağın için teşekkür ederim Oğuz. (Kitabı okudum, lütfen ismimi listeye alma.)
En güzel yorumları da hep sen yazıyorsun, sırf ismini listeye almamı istemediğin için yazmadım seni. Ama insanlara ve düşündüğü şeylere verdiği değeri hissettiriyorsun, sorguladığın şeylere karşı verdiğin çabayı takdir ediyorum. Bu da hem yazılarını hem de düşünme kapasiteni etkiliyor Samet Hocam, eline sağlık yorumundan dolayı.
Hem insanları düşünmeye, sorgulamaya sevk ettiğin hem de Kafka'nın şüphesiz en çarpıcı kitabıyla birkaç kişiyi tanıştırdığın için asıl ben teşekkür ediyorum dostum, nice güzel etkinliklere.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.