"İstek, insanın zaafıydı."
Her yuttuğum taş, bağrımda bir yara açtı. Onlar yok oldukça koynumda, ben sessizce ağladım. Çoğaldı gözyaşlarım ama yazgıma ses çıkaramadım.
Oysa sevmek, en fazla neyi sevdiğini fark etmek demektir ve seven biraz da neyi sevdiğini bilendir.
"Olur ya yanılmayasın, buldum zannedip de bulmamış olmayasın."
Sarsılıyor kalbim yedi yerinden,
bunca sarsıntıyı ben kazasız belasız nasıl geçeyim ?
Oysa sevmek, en fazla, neyi sevdiğini fark etmek demektir ve seven biraz da neyi sevdiğini bilendir..
Sen sûretsin O asıl. Sen fersin O mana .
Sen bedensin O ruh . Sen gurbetsin O yurt .
Sen parçasın O bütün. Sen gölgesin O ışık.
Bilmemek yanlış kılar sevgiyi .
Oysa sevmek, en fazla, neyi sevdiğini fark etmek demektir ve seven biraz da neyi sevdiğini bilendir.
Herkes zindanda yitirirken Yûsuf zindanda buldu.
Baht onu yürüyenle anlamlı.
Ateşe düşmeyen, yanmayı nereden bilsin?
Aydınlığım seni karanlıklarımda buluşumdan.
Buraya , bir zerre mutlulukla yaşamanın bir yolunu bulabilmek için terapide son bir deneme yapmak üzere geldim.
Sayfa 31
Çünkü ırmaklar kendi derinliklerinde boğulurken çöller de kendi susuzluklarında kavrulmaktadır.
Sayfa 19