Uyuyor ve düşünüyorum,
Yıkmışım sınırları!
Barış, sevgi,
Kitap, neşe, bilgelik birleşmişlerdir
İnsanın zaferi buradadır
Peşinde seğirttiğim gölge, henüz benim değil.
Başı, bakar bana:
Kimsenin örtemediği gözleriyle
Sevda ne kadar kısa, unutmak nice uzun.
Ya zavallı tutkularım n'olacak
uyamadılarsa
yaşama
En büyük gömümüz insandır.
Üzdü
Dizeler yazabilirim bu gece hazin mi hazin
Onsuz olduğumu düşünmek.
Onu yitirdiğimi duymak.
İşitmek sonsuz geceyi,
Onsuz daha bir büyüyen geceyi
Düşüyor yüreğime şiir, otlara düşen çiy gibi
Ne çıkar sevgilim unutmamışım seni
Gece yıldız dolu, yanımda o yok
İşte böyle.
Şarkılar geliyor uzaktan, uzaklardan
Ve ben seviyorum köklerine dek
Küçük ve soğuk ülkemi,
Bin kez ölmem gerekse, orda ölürüm,
Bin kez doğmam gerekse, orda doğarım