Kalamış
Münir Nurettin Selçuk’un aziz hatırasına…
Kalbim ömrünü nihayete vardıracak kadar huzursuz bir halde atarken ve ay göz alıcı parlaklığıyla karanlık ruhları aydınlatırken taşlı sokakta yürüdüm. Topuklardan gelen tıkırtılar, cırcır böceklerinin sesleriyle raks ediyordu. Perdesi örtük evlerden yayılan sarı sıcak renkler, kurumaya yüz
"O herif belaydı değil mi abi? Degildi Gero. Neydi peki? Çok yalnızdı. Biz de yalnızız. Buraya gelen herkes yalnız. Ne kadar içseler de değişen bir şey olmuyor. Sana bir şey soracagım Gero. Sor Feridun abi. Doğru adres var mıdır? Yoktur. O vakit, yüzünüz kuşlar yüzünüz."