Hangi halde olursan ol, ya da seni sevmeyen kişiler olsa da, sana yol gösteren “Başkalarına katkıda bulunuyorum” yıldızını gözden kaybetmediğin sürece yolunu şaşırmazsın ve ne istersen yapabilirsin. Sevilsen de sevilmesen de buna aldırış etmezsin ve özgürce yaşarsın.
O zaman, burada be şu ânda içtenlikle dans edelim ve içtenlikle yaşayalım. Geçmişe de geleceğe de bakmayalım. Her ânı tam bir an olarak dans gibi yaşayalım. Kimseyle rekabet etmemize gerek yok ve varış noktasına da ihtiyaç yok. Dans ettiğin sürece, zaten bir yerlere varırsın.
…
“Ben” değişirse, dünya da değişir. Yani dünya sadece benim tarafımdan değiştirilebilir ve onu benim için başka kimse değiştiremez. Adler psikolojisini öğrendiğimden beri gördüğüm dünya bir zamanlar bildiğim dünya değil.
Sayfa 284Kitabı okudu
“Ülker Abla, ne zaman hastaneye düşsem hamile çıkıyorum. Galiba bu çocuklar hastaneden.”
Ne zaman bir olmazı anlatsan
Okyanuslar çöle döner içimde...
Ben bir başka Senim
O yolculuktan bu yana bilinmeyen beni her zaman cezb etmiştir. Bilinmeyen, içinde sürpriz faktörünü ve keşfi barındırır. Hayat zaman zaman fazlasıyla bildik, fazlasıyla önceden kestirilebilir bir hâl alır. Bugün, aynı dünü andırır ve gelecekte geçmişin gerçekliğini taşır. Ne sıkıcı bir deneyim!
"Ama bu kasadan haberimin bile olmaması o kitapların gizli olmaktan da öte bir durumu olduğunu gösterir. Onları almak kesinlikle öldürülmemize neden olabilir."
Ridoc gözlerini devirdi. "Ah, güzel. Ben de buraların ne zaman tekrar tehlikeli olmaya başlayacağını merak ediyordum."
Sayfa 420 - Vi-RidocKitabı okuyor
Sevgili Uyku,
Bu mektubu senin kollarında yazıyorum. Yeni bir şey değil tabii. Ne zaman uyusam, böyle abuk sabuk mektuplar yazıyorum. Bence hep senin yüzünden! Ne bir adam gibi rüya gördürüyorsun ne dinlendiriyorsun. Sana üç gün mühlet! Ya deliksiz ol ya da bir daha uyumam! Kardeşin Ölüm'ü hasretle kucaklarım.
_Saat_
