Ne zaman kendimle baş başa kalsam, Raif efendinin saf yüzü, biraz dünyadan uzak,
buna rağmen bir insana tesadüf ettikleri zaman tebessüm etmek etmek isteyen bakışları gözlerimin önünde canlanıyor.
Zindan iki hece Mehmetim lafta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Birde geri adam boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed' im!
Kavuşmak mı? ... Belki... Daha ölmedim!
Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yolda tutuktur hapse düşeli...
Git vegel... yüz adım... Bin yıllık konak.
Ne ayak dayanır buna, ne
Zamanlı Zamansızlık
Hiç kimseye yetmiyor zaman
Oysa her insana eşit dağılım yapılıyor
Çoğu kıymet bilmiyor, azının bildiği kıyamette yaşamda değer görmüyor
İnsan sonsuza kadar yaşayamaz ilkeleri varsa ve yaşarsa insanın adına ilkeli geçmişi yaşar.
Kırgınlıklar ile geçen zamanlar yaşamdan kopan zamanlardır.
Zamanı, hiç tükenmeyeceğini
Sahi aşk tükenir mi?
Aşk, ne zaman zihinsel aidiyet, sahiplik kararlarına takılır, o zaman başkalaşır ve tükenir.
Dokuz Yayıncılık
