Cahit Zarifoğlu
Geçiyor, pervasızca geçiyor
Çıngıraklı kuyruğunu sallayıp zaman
Artık soğuk ve kimsesiz geçtiğimiz sokaklar
Zarif bir hüzünle çiziyor aklımda seni gece
Boşlukta kırık bir dal yüreğim, kederiyle sallanan
Bütün şehir uykusunda ölü bir yılan
Bütün şehir, biz ayrıyken hayalet bir gemi
Telaşlı bir vedayla tam kalbinden su alan
Artık yollar uzun, yollar aramızda dert
Yedi dinmez kederiz, uslanmaz yedi güzel adam.
Bir zamanlar Sung'da prensi için yeşim taşından dut yaprağı oyan bir adam vardı. Tamamlanması üç yıl sürdü ve Doğayı tüyleriyle, parlaklığıyla ve baştan sona genel yapısıyla o kadar zarif bir şekilde değiştirdi ki, gerçek dut yapraklarından oluşan bir yığının içine yerleştirilse, onlardan ayırt edilemiyordu. Bu adam daha sonra becerisinin bir ödülü olarak Sung Eyaleti tarafından emekliye ayrıldı.
"... kara büyü laneti dünyanın en zarif cinayet silahıdır.
...Nasıl oluyor?...
İnanmakla başlıyor. Büyücü doktorun sıra dışı güçleri olduğuna inanan bir toplumda yetişiyorsunuz. Size onun lanetinin ölümcül olduğu söyleniyor. Duyduğunuz her türlü hikaye de bu anlatılanları doğrular nitelikte oluyor. Size bunları anlatanlara sonsuz güveniyorsunuz. Ve sonunda kanıtı kendi gözlerinizle görüyorsunuz. Lanetlenen bir adam. Gözlerinizin önünde sararıp soluyor ve nihayetinde de ölüyor.
... Ama bu nasıl oluyor?
Oluyor çünkü kurban bunun gerçek olduğuna inanıyor.
... Anlamadım.
O kadar da karışık değil. Zihnimiz sebep sonuç ilişkisi üzerine İşler. Bu, hayatta kalmamız için gereklidir. Ama bazen sorun çıkartır. Lanetlendiğini düşünen biri, bu lanetin gücüne inanıyorsa, dehşete kapılacaktır. Çünkü lanetin onu öldüreceğine dair inancı sonsuzdur. Bu korkuyla iştah kaybetmeye başlar. Kilo kaybeder. Kilo kaybını ölme sürecinin başlangıcı olarak agılar. Dehşeti daha da katlanır. Daha çok kilo verir. Halsizleşir. Fiziksel olarak rahatsızlanır. Bu rahatsızlık - aslında kendi korkularının ürünü olan rahatsızlık - onun gözünde büyücü doktorun lanetinden kaynaklanmaktadır. Korkusu artıkça dehşetinin beslediği hastalık belirtileri de artar. Ve zaman içinde bu kısırdöngünün etkileri onu ölüme sürükler. Öleceğine inandığı için ölür. Ve onun bu ölümü kabiledeki diğerlerinin lanete olan inancını pekiştirir."
Sayfa 260 - Koridor YayıncılıkKitabı okudu
Henry Post Mimar mı,Kasap mı?...
Vali ve Belediye Başkanı(yalnış yazmadım ikisi de bir arada) olan Sayın Lütfi Kırdar bu zarif mimarın tesirinde kalır. Görevde bulunduğu (1938-1949) müddetçe ona arka çıkar.İşaret ettiği her yıkımı yapar.Prost bütün dünya kentlerinin metroya yöneldiği yıllarda istanbul'u geniş otomobil yollarıyla donatmakta ısrarlıdır .Zira bu bahane ile bir minare ormanını andıran şehri budayacak ve bizans eserlerini ortaya çıkaracaktır. Nitekim Atatürk Bulvarı ile Bizans Kemerini şehrin silüetine katarken, surlara paralel seyreden yollarla Roma mirasını göze sokar.Eyüp,Ayvansaray gibi medrese, tekke cami, türbe ,kabristan yoğunluğu fazla olan bölgelerden çok rahatsızdır ancak aşikare tırpan atamaz.Prost ,şeytanın bile aklına gelemeyecek bir plan yapar. Kazlıçeşme'yi dericilerinin emrine verir, Altınboynuzu sanayi tesislerini açar .Böylece hem dünyanın en büyük foseptik çukurunu elde edecek, hem de işçi kesimini havaliye celb ederek tarihi eserleri gecekondulara ezdirecektir. Bir gün Haliç'in beton karası binalarla kuşatılacağını,suyunun kirleneceğini ve havanın çoraptan beter kokacağını adı gibi bilir. İnanabiliyor musunuz bir ihtiyar adam bütün bunları başarır.Yetmez Aynalıkavak Kasrı'ndan Okmeydanı 'a kadar uzanan alanı( Fatih'in ordusu namaz kıldığı için İstanbullular o toprakları mescit kabul eder, hayvan bile otlatmazlar) yeryüzünün en çirkin yapılaşmasına açar. O güzelim menzil taşlarını hırslıların ve hırsızların önüne atar.
Sayfa 241Kitabı okudu
