..ne kadar çok seviyorsam o kadar az biliyorum ne söylemek gerektiğini..
Jerôme ve Alissa'nın aşkının gerilimini okuyoruz romanda.Birisi çok çalışkan, zeki ve iradeli.Diğeri kendini Tanrı aşkına vermeye karar vermiş.Ancak bunu kendine ve Jerôme'ye ızdırap yaşatarak yaptığının farkında değil.Alissa ne olduğunu kendisi de bilmediği en yüksek bir erdemin peşinde.Bunu herşeyin ve herkesin üzerinde tutmaktadır.Çok sevse de Jerome'yi bu uğurda kendisinden hep uzak tutmayı başarmıştır.Zavallı Jerome'de kavuşacakları günün hayaliyle bu ayrılıklara, iradesini son noktasına kadar kullanarak dayanır. Ancak Alissa'nın durumunu farkettiğinde artık çok geçtir.
Yazarın daha önce okuduğum 
Pastoral Senfoni kitabında da aynı tema üzerine olaylar kurgulanmıştı.Akıl ile duyguların, insanoğlu ve Yaratıcıya duyulan sevginin arasında kalınmışlık duygusu...
Kitabın başlarında Jerôme'nin anlatıları, son kısmında da Alissa'nın günlüğünden bölümler var.Yozlaşmış bir erdemlilik kavramı, farkında olmadan Alissa'yı bencilleştirmiştir. Yaratılmış olanlara olan sevgisini Yaratıcı olana sevgisine engel görmüştür. Kendi dünyası ile Yaratıcının arasındaki bağı dengeli bir şekilde anlayamamış ve hayatı kendine ve Jerôme'ye zehir etmiştir.
Duygusal, hüzünlü ve kısa bir roman okumak isterseniz tercih edebilirsiniz.
. . . PUSLU KITALAR ATLASI . . .
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçeği hem hayali muallakta bırakan bir obsesif şüphenin romanı:
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
