Kitap hayatım boyunca okuduğum "Tuhaf kitaplar" kategorisinde ikinci sırada yer alıyor. Kitabı çok beğendim, insanlığın hayata nasıl negatif yönde baktıklarını ve küçücükte olsa bir umuda, bir yaşam sevincine ihtiyacı olduklarını eleştirel bir dille açıklamış.
Kitabın asıl konusundan bahsedecek olursak eğer; Tuvache ailesi 5 kişilik (mutlu olmayan) bir aile. Ailenin babası olan Mishima Tuvache ve onun eşi olan Lecrece Tuvache intihar dükkanı adında bir dükkanı işletiyorlar ve o dükkanda intihar etmek istiyen insanlara kolaylık olsun diye ev yapımı çeşitli zehirler, kendini asmak istiyen insanlar için kaygan ipler, Alan Turing,saygı değer Alan Turing'in kendini zehirli elma yiyerek öldürmesi adlı bir öldürme şekilleride var. Ve daha bunun gibi insanların intihar edilmesine yardımcı olacak bir çok şey... Ve bunların üç tanede çocukları var. Vincent, Marilyn, Alan.. Vincent ve Marilyn tam da ailenin istediği gibi asla gülmez, güzel şeylerden bahsetmez, hep iç karartıcı resimler çizer ve kötü haberler izlerler. Elbette ki bunları onlara yaptıran sevgili ebeveynleridir. Ama en küçük oğulları olan Alan asla ailenin istediği gibi bir çocuk olmamıştır. Aksine o herdaim yaşam dolu ve dükkana gelen herkese yaşamaları için nedenler söyleyen tatlı bir çocuktur...
Konusundan daha çok bahsedersem eğer spoiler verecem ve vermek istemiyorum:) kitabı çok beğendim farklı bir konusu vardı. Sizi sıkacak betimlemelere yer vermiyordu. Ama kitap sanki bazı yerlerde kendiyle çelişiyordu o kısmı pek hoşuma gitmedi.
