Birinin sana ihtiyaç duyduğunu anlayana kadar ben artık ne yaparım diyorsun, neyse ki alışmak denen bir şey var. Bence bu güzel bir şey. Yoksa bizi yok eden sadece içimize düşen güve değil, bir işe yarama düşüncesi!
Sayfa 59 - hep kitapKitabı okuyor
"Benim içimde sevgi kalmadı.
İçimdeki her şeyi söküp aldılar.
Ona verebileceğim tek şey, boş bir kalp.
İçini kendi doldurması gerek."
Sayfa 510Kitabı okuyor
Ona anlatmak zordu ama em kolayı da yine ona anlatmaktı.
Kimse kendi kalbini bir başkası parçalasın diye büyütmezdi, büyütmemeliydi.
Sayfa 520Kitabı okuyor
“Benim de canım yandı,” diye itiraf ettim. “Ama senin kadar ağlamadım ben,” diye de yalan söyledim.
“Biliyorum,” derken bana doğru bir adım atmıştı, ona bakmadan bile bunu hissedebiliyordum. Ellerim suyun altında hareket etmeye devam ederken, “Canın yanar, çok yanar ama yine de ağlamazsın sen,” diyordu. “Çünkü gözyaşlarının senden gücünü çalacağına inanıyorsun, çünkü babanın sana öğrettiği tek şey buydu.”
Sayfa 420Kitabı okuyor
“Kimse sevilmediği bir kalpte yaşamak istemez.”
Sayfa 354Kitabı okuyor