Bana başka gülüyor, "Ben de seni sevecek gibiyim ama daha değil" der gibi gülüyor. Bekle diyor sanki bana. Ben de bekliyorum..
Nasıl anlatılır bilmiyorum, belki de hiç konuşmamak lazım..
Ben dünyadan ziyade kendi kafası içinde yaşayan biriyim.
Reader Follow Recommendations
“Ama boğulmak üzereyseniz her şeye tutunursunuz..”
Kalabalığın içinde yalnız, dizlerimizin üstünde yorgun ve milyonlarca cümle içinde suskun görünüyoruz fotoğraflarda..
Dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim?
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegane tesellidir..
ağlamak ki zekatıdır
tüm anlatamadıklarımızın’
Anne, izin verir misin, senin dizine yatayım?..
Sahi söylüyorum. Düzelirim. Yalnızca, bir dönemden geçiyorum. Herkes böyle dönemlerden geçer, değil mi?
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Onu düşünmekten kendimi alamıyorum, şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağının bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Gittikçe soğuyorum insanlardan. Kendimden soğuyorum. Bu bir nevi ölüm.
Bize sözlerimizden çok, yüreğimizden anlayan gerek’
İçimizde şeytan yok. İçimizde aciz var. Tembellik var. İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var..
Sayfa 250
Ya topla yaralı kırlangıçları,
Ya da bu vefasız şarkıyı bitir’
