“Belki de bir gün, bir yerde, daha az rezil bir zamanda yine karşılaşırız.” 
Vladimir Nabokov
Bana başka gülüyor, "Ben de seni sevecek gibiyim ama daha değil" der gibi gülüyor. Bekle diyor sanki bana. Ben de bekliyorum..
Nasıl anlatılır bilmiyorum, belki de hiç konuşmamak lazım..
Reader Follow Recommendations
Ben dünyadan ziyade kendi kafası içinde yaşayan biriyim.
“Ama boğulmak üzereyseniz her şeye tutunursunuz..”
Kalabalığın içinde yalnız, dizlerimizin üstünde yorgun ve milyonlarca cümle içinde suskun görünüyoruz fotoğraflarda..
Dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim?
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegane tesellidir..
Allah rahatlık versin, insanlar vermez.
İbrahim Tenekeci
ağlamak ki zekatıdır
tüm anlatamadıklarımızın’
Anne, izin verir misin, senin dizine yatayım?..
Sahi söylüyorum. Düzelirim. Yalnızca, bir dönemden geçiyorum. Herkes böyle dönemlerden geçer, değil mi?
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Onu düşünmekten kendimi alamıyorum, şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağının bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Gittikçe soğuyorum insanlardan. Kendimden soğuyorum. Bu bir nevi ölüm.
Tanışmamış, hiç sevmemiş, Unutmuş Gibi yapıyorum, değişiyorum. Özür dilerim yapmalıyım, yoksa yine öl desen ölürüm ama zaten öldüm’ 🌫