Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
Anlatamam, nasıl ıssız, karanlık...
Ve zehir-zıkkım cigaram.
Gene bir cehennem var yastığımda,
Gel artık...
Sayfa 33Kitabı okudu
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık,
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Tek başına
Zindanda yatarken bile,
Asla yalnız kalmamak.
Sayfa 20Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Bazen acı kendini ifade edebilecek veya çözüme kavuşabilecek bir yol bulabilene kadar saklı kalır.
Zihnimin devamlı en kötü senaryoyu düşünerek ve yeterince endişelenirsem en çok korktuğum şeyden kendimi koruyabileceğim yalanıyla nasıl alay ettiğini öğrendim.
Ne de olsa tarihte bir ülkeye zararı kraldan çok kralcılar vermiştir!
Sayfa 210Kitabı okudu
Savaşın acılarını en çok yaşayan çocuklarken savaş esnasında Çanakkale'deki çocukların tanıklıklarıyla yaşanılanları anlatmayı hiç düşünmedik, çünkü biz, çocukları seven ama çocukluğu sevmeyen bir toplumuz.
Yaşamak için bir nedeni olan her türlü nasıl'a katlanabilir.
Dostoyevski bir zamanlar, "Beni korkutan tek şey çektiklerime değmeyecek olmaktır." demişti.
Sayfa 77Kitabı okudu
Herkesin yaptığı her şeye her dakika dikkat edilen zorunlu bir topluluk yaşamının en azından bir süre uzaklaşma isteğine yol açtığı bilinir. Tutsak kendisi ve düşünceleriyle baş başa kalmaya özlem duyuyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu
Beni kalbinde bir mühür gibi taşı, sevgi ölüm kadar güçlüdür.
Sayfa 51Kitabı okudu
Mantığını kaybetmene yol açan şeyler vardır ya da kaybedecek mantığın yoktur.
Sayfa 33Kitabı okudu
Hepsinden geriye bir bu söz kalacak:
Yaşadılar ve attılar zarlarını.
Oyundan çok şey kazanılacak,
Ama yitireceğiz zarların en hasını.
Sayfa 33Kitabı okudu
Her gün kendi canavarlarıyla savaşan herkese.
İyileşeceksiniz.
Ve diğerlerinin canavarlarla baş etmesine yardım ederek onların mücadelesini kolaylaştıran herkese.
Çok değerlisiniz.
