Kaçmak, kurtulmak istiyordu. Fakat hayatın, hakikatin lakırdı ile, sahte mantıkla değişmeyen bir siması, insanların yakasına yapışan, hiç affetmeyen bir tazyiki vardı.
Sayfa 206 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
İnsanların zulmüne, fenalığına mukabele edebilmek için hem zekası, hem idmanı vardı. Dayakları, darbeleri onun çevik vücuduna dokunmadan geçiyor; tahkir ve zulümlerine idmanlar hasıl olan bir nevi istihza ve istiğna ile bakabiliyordu. Dünya yüzünde anası, Şaban amcası ve onlar kadar sevdiği atları varken, hayat o kadar çaresiz değildi.
Sayfa 199 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
—Niçin ağlırsın, Hanımefendi?
—Galiba biraz kalbim ağrıdı, Haso.
— Her zaman ağırır mı?
— Eski bir ağrı, Haso, geçti, merak etme.
Sayfa 196 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Sesini işitmek için, içinde kuvvetli bir arzu vardı.
Sayfa 191 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Esasen gönülden gönüle giden anlaşmada ne lisan, ne adet, ne de yaş ve cinsin mâni teşkil etmesi mümkündür.
Sayfa 189 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Aralarındaki yaş, tahsil ve cinsiyet farkına rağmen birbirlerine çok yakındılar. Birbirlerini o kadar sevmişlerdi ki, onlara mütekabil en çetrefil gelen telaffuz ve ayrı muhitlerin verdiği görgü mani olamamıştı.
Sayfa 189 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Sen, beni anlamak istemiyorsun.
Sayfa 157 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Hayatımızı niçin kendimiz istediğimiz şekilde yaşamayalım?
Sayfa 157 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Hayat onun için artık biraz uzun, sıkıntılı ve hadisesiz bir yoldu.
Sayfa 152 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor
Hayatın yaşamak için olduğunu dünya artık anlamaya başladı. Kırk yaşını geçen insan emel taşımasın mı? Hayatta maksadı, eğlencesi, saadeti olmasın mı?
Sayfa 148 - Can Yayınları 4. BaskıKitabı okuyor