Ayaklarının ucuna basarak beşiğin yanına geldi.Çocuğun uyuyan yüzüne eğildiği zaman,iki şeyin galeyanlı(kaynayan) kalbine anî bir şifa ve sükûnet verdiğini hissetti.Birisi,uzak rüzgârların bahar günlerinde getirdiği kır çiçekleri kokusunu hatırlatan çocuk nefesi,öteki,ilâhi bir masumiyetle uyuyan çocuk yüzünün lâtif(sevimli) gülüşü idi.Bahar rüzgârlarının durgun suların üstünden geçerken yapacağı hayalî dalgacıklar,ancak bu kadar lâtif olabilirdi.
Sayfa 16 - Özgür yayınları yeniden düzenlenmiş birinci basın.Eylül 2001.Kitabı okudu
Hasan,bu nazik meselede Mesture Hanım'ı gücendirmemek için,köşeye çekilmiş,pencereden dışarı bakıyor;içinde hapsetmek istediği muzip kahkahanın omuzlarını sarsıp sarsmadığını düşünüyordu.
Sayfa 197 - Özgür yayınları yeniden düzenlenmiş birinci basın.Eylül 2001.Kitabı okudu
