Yaşamları boyunca bazı şeylerin ancak bir yudumuna kavuşmanın bedelini özünden, iliğinden ödemek zorunda olan insanlar vardır. Bu onlar için hep yeniden yaşanan bir acıdır ve sonra artık acı çekmekten yoruldukları zaman…
-“Nasıl toparlandın Kamil? Nasıl böyle mutlusun?”
Bana annesini alıp giden dalgaya bakıyormuş gibi baktı ve yeniden gülmeyi başarabilen insanların muamması için bir kaç cümle bıraktı…
“Toparlayamadım doktor “dedi. “ Emin ol kimse toparlayamıyor. Sadece herkes başka türkü dağılıyor…”