Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Zişann

Kendimi çok tuhaf hissediyordum. En kötüsü ise, kim olduğuma dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Ve bu yüzden kendimden nefret ediyordum
Reklam
En büyük korkumuz yetersiz olmak değildir. Bizim en büyük korkumuz haddinden fazla güçlü olmamızdır. Bizleri en çok ürküten karanlığımız değil, kendi ışığımızdır. "Muhteşem, göz kamaştırıcı, güzel, yetenekli, olağanüstü olmak neyimize?" diye sorarız kendimize. Aslında, neden böyle olmayasın ki? -Marianne Williamson
Ya Herkes Bir Sir Saklıyorsa?
Herkesin gizli acıları vardır; dünyanın bihaber olduğu acılar. -Henry Wadsworth Longfellow

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ortadan Kaybolan Kız
Müzik ve posterler arasında yaşamayı seviyordum. Hem kimin gerçek hayata ihtiyacı vardı ki?
Thomas için Teresa, yaşanan tüm kötülükleri temsil ediyordu.
Reklam
Bu ne büyük bir lütuf... Bu hangi dileğimin kabul oluşu?
İnsanın en büyük çaresizliği kendi kendini teselli etmek zorunda kaldığı andır. Ama insanın güçlendiği an da odur. Büyüdüğü andır o. Ruhunun tamamlandığı andır...
Kaç kez ruhum, kaç kez... Biz seninle kaç kez dibi gördük?
Varsın ulaşamasın ayaklarımız yolun sonuna. O yollarda düşmek bile güzel.
Reklam
Hani herkesin bir koruyucu meleği olur ya, sanki bize melek kalmamıştı da birbirimizi vermişlerdi...
Küçüklüğümden beri hep ruh ikizimin karşıma çıkacağı günü bekledim. İsmimi İzmir koymuşlar, karşıma öyle bir Ege çıktı ki ruh ikizi bile diyemiyorum ona. Sanki biz yaratılırken onun ruhunun sadece yarısı bedenine sığmış, kalan ruhunu benim bedenime sığdırmışlar gibi... Sanki aynı ruhu ikiye bölüp bize paylaştırmışlar gibi hissediyorum.
Hayatımda başıma gelmiş en güzel şey onun bana bakıp gülümsemesiydi...
O an Ege'nin gerçek bir insan mı olduğunu yoksa benim kafamda ürettiğim bir hayal ürünüm mü olduğunu sorguladım. Sonra başka bir şeye karar verdim. Ege bir hediyeydi. O bana gönderilmiş bir hediyeydi.
"Seninle hep dalga geçeceğim. Hayatına bu yüzden girdim."
197 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.