Şehirler değişir, semtler insanlar değişir. Bunu anlayacak kadar çok şey gördüm hayatta.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Bu dünyada nereye gitsen doğanın güzelliği ve insanoğlu nun zalimliği karşına çıkıyordu.
"Adil olanın peşinden gidilmesi doğrudur, en güçlünün peşinden gidilmesi ise kaçınılmazdır. Gücü olmayan adalet acizdir; adaleti olmayan güç ise zalim. Gücü olmayan adalete mutlaka bir karşı çıkan olur, çünkü kötü insanlar her zaman vardır. Adaleti olmayan güç ise töhmet altında kalır. Demek ki adalet ile gücü bir araya getirmek gerek; bunu yapabilmek için de adil olanın güçlü, güçlü olanın ise adil olması gerekir.
Adalet tartışmaya açıktır. Güç ise ilk bakışta tartışılmaz biçimde anlaşılır. Bu nedenle gücü adalete veremedik, çünkü güç, adalete karşı çıkıp kendisinin adil olduğunu söylemişti. Haklı olanı güçlü kılamadığımız için de güçlü olanı haklı kıldık."
Hayatımda mutlu günlerim olmuştu elbette, ama mesele sadece mutluluk değildi. Önemli olan yaşadığını, hayatın bir anlamı, bir değeri olduğunu hissetmekti.
Onsuz geçen her anını güçlükle katlanılması gereken kayıp saatler olarak görüyordu.
"Her insan bedenin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar. Ama çoğu insanın ruhu bedeninden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!"
Sayfa 202Kitabı okuyor
İnsanların kendi milletini veya kendi inancını diğerinden daha üstün görmesi, ne korkunç olaylara, ne büyük acılara neden oluyordu bu dünyada!
Bir kez daha, tanıdığımı sandığım insanları hiç tanımamış olduğumu anladım. Ne garip bir ülkede yaşıyorduk, her evin bir sırrı, bir hikâyesi vardı.
Doğrudur; kitap okumak karın doyurmuyor. Ancak karnı tok, beyni boş adamlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik...